MANTRAS

MANTRAS

Concerto de Mantras e Cacións Semente.

Dentro do Retiro de Xaxú e Meditación.

Grupo "SANKALPA"

O PODER DO SON

Todo vibra, non só o animado, senón tamén o aparentemente inanimado. Se posuésemos unha visión ultramicroscópica daríamos conta que este é o caso. Na constitución física de todos os seres e cousas atopamos átomos, arredor de cuxos núcleos xiran os electróns moi rapidamente. Todo está en movemento, todo vibra, incluso os aparentemente mortos.

Esta vibración é máis intensa a medida que subimos os chanzos da evolución.

Así, no reino mineral, a vibración é lenta, nas plantas é máis intensa, e máis aínda nos animais e nos seres humanos. A medida que a conciencia se expresa con máis forza, esa vibración acentúase.

En realidade, se percibimos o mundo que nos rodea, é porque está a emitir vibracións que impresionan os nosos sentidos. Todo o que non somos capaces de percibir é porque ou ben non temos o receptor axeitado (para ondas de radio, raios X, electromagnetismo ou radioactividade), ou porque a súa frecuencia vibratoria non está dentro da escala que os nosos sentidos poden percibir. ter o receptor axeitado (raios infravermellos ou ultravioleta, ultrasóns).

No caso dos sons, a escala de vibracións sonoras que podemos percibir os humanos está máis ou menos entre 16.000 e 30.000 por segundo; o que está por debaixo ou por riba desta escala non o percibimos.

Hai moitos sons que se producen aquí mesmo que non podemos percibir.

Imaxinemos o planeta Terra co son do vento e dos océanos, o trono de fervenzas e fervenzas, o murmurio dos regatos, os ouveos e murmurios dos animais; Imaxinemos a vibración do planeta no seu movemento de rotación, lanzada a miles de quilómetros por hora no seu movemento de translación arredor do Sol. Todo isto constitúe uns coros que dan a nota clave da Terra.

Formamos parte desa orquestra. Todos e cada un de nós emitimos vibracións sonoras de acordo coa nosa natureza e o estado no que nos atopamos.

Temos os nosos propios sons. O vento da nosa respiración, o do sangue circulante e do corazón que late, o son dos nosos músculos que se contraen e relaxan, o rechinar das articulacións, as fervenzas de secrecións glandulares... todo isto produce a nosa sinfonía corporal.

Dise que en estado de saúde o noso corpo emite un son continuo e sutil, unha especie de zumbido coas súas notas agudas e graves.

PALABRAS

As palabras son o propio pensamento materializado nun son audible, son o pensamento evocado.

A palabra é, entón, o punto e o fin da mente. Non só o final, tamén o comezo.

No Evanxeo de San Xoán que comeza con estas palabras coñecidas e misteriosas.

"Ao principio era o verbo

e a Palabra estaba con Deus,

e a palabra era Deus

e converteuse en carne

e habitou entre nós"

A Palabra é a Palabra, pero non a palabra que se orixina na mente humana, senón a palabra que se orixina na mente divina. Isto é importante, porque se queremos conectar coa divindade debemos sintonizar coa súa onda, coa súa vibración, coa Palabra.

O nacemento da lingua foi ao mesmo tempo o nacemento da humanidade. Aprendes a pensar falando e aprendes a falar pensando.

O son mesmo da voz é unha fonte de información; a forma de dicir as cousas, o ton, o timbre... A nosa voz adoita revelar moito sobre nós, o noso estado de ánimo e estado psicolóxico. A nosa voz e as nosas palabras dannos.

A LINGUAXE DO IOGA

A palabra mantra pódese dividir en dous:

• A raíz man-, que significa mente (pensamento); en latín “mens” en grego “menos”.

• E o sufixo –tra, útil, ferramenta, instrumento.

Mantra, polo tanto, significa un instrumento da mente, unha ferramenta de pensamento.

Vishudevananda define o Mantra como unha enerxía mística dentro dunha estrutura sonora. Noutras palabras, a estrutura sonora, o son, é o vehículo desa enerxía. Son palabras ou sons con poder, con enerxía.

Os mantras usados no Ioga son da lingua sánscrita.

A palabra sánscrita significa lingua levada á perfección, a lingua dos deuses -devangari- e segundo os relatos contén maior poder que calquera outra lingua coñecida e conservada.

O seu poder deriva do feito de que as palabras sánscritas son a propia vibración do que designan. Adóitase poñer o exemplo da palabra nai, que vira con "ma", e deste xeito o neno chama espontánea e naturalmente á súa nai (nai, mère, amá, mamá)

Os mantras non son unha invención do home, nin dos Mestres espirituais nin dos ioguis. Sempre existiron, pero foron recollidos por eles; foron seleccionados para poder producir certos efectos, efectos que teñen que ver con imprimir un impulso ao proceso evolutivo, no camiño do coñecerse a nós mesmos.

Son claves ou claves para sintonizar determinadas ondas. As ondas están aí, pero non as percibimos.

Pero os mantras non nos sintonizan con nada alleo a nós mesmos, senón co que hai aquí, en nós, pero que temos dificultades para percibir e utilizar.

En sánscrito, cada letra ten o seu significado oculto, especialmente as vogais.

• O A xorde das profundidades do peito; é alí onde se percibe a súa vibración e na parte máis baixa da gorxa. No chakra do corazón abrindo o corazón e relaxando as tensións do peito. Simboliza o Espírito.

• A E vibra en garantía, limpando o noso sistema nervioso.

• O I séntese na parte superior da gorxa e proxéctase na fronte, no terceiro ollo e na punta do nariz, axusta o sistema de percepción e crea equilibrio actuando sobre a glándula pituitaria do sistema endócrino.

• O O no centro da boca e a súa vibración irradia cara á cabeza, con esta vogal entramos na dimensión máis alá da materia, volvendo ás profundidades.

• A U prodúcese proxectando os beizos cara adiante, xusto na saída da boca, simboliza a materia.

Om Shanti

El Poder del Sonido 

Mantras